പാഠം 1: മലയാളനാടേ,
ജയിച്ചാലും
ചങ്ങമ്പുഴയുടെ 'രമണന്‍' എന്ന കാവ്യത്തിലെ ഒരു ഭാഗം
മലരണിക്കാടുകള്‍ തിങ്ങിവിങ്ങി
മരതകകാന്തിയില്‍ മുങ്ങിമുങ്ങി
കരളും മിഴിയും കവര്‍ന്നുമിന്നി
കറയറ്റൊരാലസല്‍
ഗ്രാമഭംഗി
പുളകംപോല്‍ കുന്നിന്‍പുറത്തുവീണ
പുതുമൂടല്‍മഞ്ഞല പുല്‍കിനീക്കി
പുലരൊളി
മാമലശ്രേണികള്‍തന്‍
പുറകിലായ് വന്നുനിന്നെത്തിനോക്കി.
എവിടെത്തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കിയാലെ-
ന്തവിടെല്ലാം
പൂത്തമരങ്ങള്‍മാത്രം.
ഒരു കൊച്ചുകാറ്റെങ്ങാന്‍ വന്നുപോയാല്‍
തുരുതുരെപ്പൂമഴയായി പിന്നെ.
തളിരും
മലരും തരുപ്പടര്‍പ്പും
തണലും തണുവണിപ്പുല്‍പ്പരപ്പും
കളകളം
പെയ്തുപെയ്തങ്ങുമിങ്ങു-
മിളകിപ്പറക്കുന്ന പക്ഷികളും
പരിമൃദുകല്ലോലവീണമീട്ടി-
പ്പതറിപ്പതഞ്ഞുപോം ചോലകളും
ഒരു നല്ല ചിത്രം വരച്ചപോലെ
വരിവരി നില്‍ക്കുന്ന കുന്നുകളും
പരശതസസ്യവിതാനിതമാം
പലപല
താഴ്‌വരത്തോപ്പുകളും
പവിഴക്കതിര്‍ക്കുലച്ചാര്‍ത്തണിഞ്ഞ
പരിചെഴും നെല്‍പ്പാടവീഥികളും
ഇടയന്റെ
പാട്ടിലലിഞ്ഞൊഴുകും
തടിനിയും താമരപ്പൊയ്കകളും-
ഇവയെല്ലാ,മാ വെറും ഗ്രാമരംഗം
ഭുവനൈക
സ്വര്‍ഗമായ്ത്തീര്‍ത്തിരുന്നു!
No comments:
Post a Comment